Ouderenhuisvesting

Na 2040 is de vergrijzing piek ten einde, maar nog een decennium extreem continu hoog. Meer dan 25% van de totale bevolking is 65+. Gezien de huidige medische technologie, waarin op dit moment nog niets eens een pilletje tegen Alzheimer en ouderdom uitgevonden is, is dit percentage nog laag ingeschat en wellicht vele malen hoger.  Mede met een gemiddelde doorstijging in leeftijd van de mens staan we de komende 30 jaar echt voor een huisvestingsuitdaging van een aanzienlijk niveau.

Het zorghuisvesting en zorgvraagstuk vraagt een inzet in maatschappelijk brede zin, het gaat tenslotte niet om geld maar om mensen!

In 2040 staan 2 personen beroepsbevolking in feite financieel garant voor 1 zorgbehoevende persoon, is dit met het snel op lopende overheid financiering tekort een reëel  uitgangspunt? Hoe financieren we de huisvesting in de zorg en nog belangrijk hoe we verlenen we fysiek die zorg – de P van personeel van zorgaanbieders staat nu al onder druk – hoe maken we het leuker en vooral aantrekkelijker? Laten we zorgvragers eerst hun pensioen en woning als zorgwisselgeld inzetten en kunnen de zorgaanbieders hier een rol in spelen, waar liggen de kansen en mogelijkheden?

Huisvesten we in nieuwe duurzame flexibele gebouwen die snel aanpasbaar zijn, verzorgen we thuis, of gaan we, financieel vastgoed technisch, bestaande gebouwen herbestemmen, mede gevoed,  door snelle veranderende zorgvragers, die onderhevig zijn aan vele omgeving impulsen, en het niveau van het comfortabel ouder worden laten stijgen, waar ontmoet de vraag het aanbod?